Eidderschap en Eigenerfden benoemden op 17 Febr. 1657 eene commissie, om de kwestieuse plaats te bezichtigen, partijen zoo mogelijk in der minne te vereenigen en op den a.s. landdag rapport uit te brengen. Uit het rapport dezer commissie en de gewisselde stukken bleek, dat de pogingen tot minlijke schikking vruchteloos waren geweest. Daarom besloten Eidderschap en Eigenerfden op 23 Februari 1658, dat nader door de partijen stukken zouden worden gewisseld, en dat op den volgenden landdag uitspraak zou worden gedaan. Op verzoek van den heer van Echten werd door Eidderschap en Eigenerfden op 28 Februari 1660 de zaak verwezen naar de goorspraak, te Diever te houden, en werd de landschrijver SCHICKHART gecommitteerd om partijen onder eede te hooren op zoodanige vragen, als door tegenpartij zouden worden gesteld; waarna de zaak weder op den landdag zoude dienen. Op 10 April 1660 werd het proces door Eidderschap en Eigenerfden gesloten en werden de stukken in handen gesteld eener commissie, ter examinatie en om te dienen van rapport. Partijen werden daarbij in de gelegenheid gesteld, alsnog stukken te wisselen. Op 12 Februari 1661 werd door deze commissie gerapporteerd en door Ridderschap en Eigenerfden eene voorloopige beslissing genomen. Inmiddels werd een advies ingewonnen van 3 raadsheeren in het hof van Friesland.
Tengevolge van het overlijden van den heer van Echten op 6 Aug. 1661 werd de eindbeslissing eerst genomen op 11 Maart 1662.
Hierbij enkele stukken, betreffende 't proces, afkomstig van den advocaat JOHAN NIJSINGH te Eelde, die in deze zaak optrad als raadsman van den heer van Echten.