Stamvader van de familie is Elle Geerts, geboren te Uithuizen, van beroep herbergier (overleden tussen 15 februari 1653 en 20 februari 1655) *  . Hij huwde omstreeks 1625 Derktien Kiste, wier broer Coert Kiste schulte was van Anloo, waar ook Elle Geerts woonachtig was. Zij hadden drie zoons, te weten Coenraad, Hendrik en Gerhard, van wie de laatste twee in Zweedse krijgsdienst traden. Gerhard was gehuwd met Maria Elisabeth von Duderstadt, woonde in Stettin en overleed voor 1678. Hendrik stierf in 1660 te Wismar met wie hij gehuwd is geweest is niet bekend. Coenraad (c. 1625- 1691) woonde evenals zijn vader in Anloo en was gehuwd met Anna Geertruid Sichterman (1659-1727), een dochter van Wolter Sichterman, landschrijver en secretaris van de landschap Drenthe. Hij werd in 1674 tot ontvanger-generaal van de Landschap benoemd, welk ambt hij tot zijn dood bekleedde. Uit zijn huwelijk kwamen vijf kinderen voort.

De oudste was Wolter Hendrik (1683-1724). Deze trouwde tweemaal, de eerste keer in 1707 met Cornelia Rembertina Maria van Iddekinge (1689-1712), de tweede keer in 1715 met Rudolphina Anna Lemker (1692- 1759). Wolter Hendrik was van 1698 tot 1713 ontvanger-generaal van de landschap Drenthe (de eerste 4 à 5 jaar wegens minderjarigheid nog niet daadwerkelijk) en van 1713 tot 1724 landschrijver. De tweede zoon was Gerard Coenraad (1685-1737), getrouwd met Engelina Jullens (1692- 1748). Hij was van 1709 tot 1713 landschrijver, van 1713 tot 1714 ontvanger-generaal en van 1714 tot 1737 gedeputeerde van de Landschap. Het derde kind was Theodora Elisabeth (1687-1764) die in 1704 huwde met Samuel Nijsingh (1679-1741), secretaris van Drenthe. Het vierde kind was Hendrik Jan (1690-1735/1736). Hij was ongehuwd en oefende van 1714 tot 1725 het ambt van ontvanger-generaal en van 1725 tot zijn dood dat van landschrijver uit. Alle voorgaande kinderen van Coenraad Ellents waren woonachtig te Anloo. De vijfde, Coenraad (jr., 1692-1761) was daar wel geboren, maar overleed te Sleen. Hij was schulte van Anloo vanaf 1715 en ontvanger-generaal van 1725 tot 1737, toen hij wegens wanbeheer door Ridderschap en Eigenerfden uit dit ambt werd ontzet. Al zijn goederen werden verkocht om de tekorten te dekken.

Wolter Hendrik Ellents had vijf kinderen, van wie drie volwassen werden. Uit het eerste huwelijk was dit Anna Theodora Geertruit (1708-1741). Zij trouwde in 1735 met Johan Philip Meisterlin (1695-1763), die in 1739 de havezate Mensinge kocht *  . Dit was dus het eerste, zij het zijdelingse, contact van de familie Ellents met Mensinge. Uit het tweede huwelijk van Wolter Hendrik waren geboren en werden volwassen Johanna Geertruit Sophia (1722-1783), in 1741 gehuwd met de kolonel Pieter Har- men Verhoeff (1712- 1751), woonachtig te Kampen, en Coenraad Wolter (1720-1784). Deze laatste huwde in 1767 Gesina Oldenhuis (1730-1818). Hij vestigde zich begin 1740'er jaren in Meppel ' verliet dus eigenlijk als eerste definitief Anloo ' waar hij in 1746 het burgerschap verkreeg. In datzelfde jaar werd hij ontvanger der 30e en 40e penningen, in 1748 schulte van Meppel, Kolder- en Nijeveen en in 1749 gerichtsschrijver van Ruinen. In 1750 werd Coenraad Wolter door de stadhouder Willem IV aangesteld tot secretaris van de landschap Drenthe. Dit ambt oefende hij tot zijn overlijden in 1784 uit, in welke periode hij een zeer invloedrijk persoon in Drenthe is ge- weest.

Coenraad Wolter was degene die in 1765 Mensinge in de familie Ellents bracht. Hij is dus eigenlijk ook de enige Ellents die op de havezate heeft gewoond en een niet onbelangrijk aantal stukken van zijn vader, diens broers en hun ouders (Coenraad en Anna Geertruid Sichterman) met zich mee nam.

De tak die in Anloo bleef wonen en waarvan bijna geen archiefmateriaal is overgeleverd, stamde van Gerard Coenraad af. Zijn zoon Jan (na 1711 - voor 1771) huwde in 1736 Sara Jullens (1713- 1793) en was rentmeester van het convent Assen van 1721 tot aan zijn dood. Jans zoon Jan Hendrik (1737-1797), eveneens woonachtig te Anloo, volgde hem in 1771 op als rentmeester en bleef dit tot 1794. Zijn zusters Engelina Geertruida (1739- 1820) en Margaretha Sara (1748-1838) bleven in Anloo wonen. Met het overlijden van de laatste stierf de familie Ellents uit.

Uit het voorgaande blijkt dat de familie grotendeels in Anloo heeft gewoond. De vraag is enkel: waar? In een artikel van R. Houwink wordt melding gemaakt van een huis dat Anna Geertruid Sichterman na de dood van haar man Coenraad Ellents in 1692 had gebouwd waar de familie voor die tijd woonde is niet na te gaan. Houwink schrijft dat er in dit huis een fraaie schouw zat met de wapens van Ellents en Sichterman. Deze schouw zat ook in het huis waar de "jufferen Ellents", Engelina Geertruida en Margaretha Sara, woonden. Toen het huis volgens het verhaal omstreeks 1838 werd afgebroken werd de schouw er uit gehaald *  . Uit dit alles zou kunnen blijken dat in dit huis vanaf Anna Geertruid Sichterman, eind 17e eeuw, tot 1838 toen Margaretha Sara overleed, leden van de familie Ellents hebben gewoond. In 1727, na het overlijden van Anna Geertruid, is het door Gerard Coenraad geërfd, daarna nagelaten aan Jan Ellents, rentmeester van het convent te Assen, en vervolgens aan diens zoon Jan Hendrik en dochters Engelina Geertruida en Margaretha Sara, "de jufferen".

Op de kadasterkaart van 1832 van Anloo staan twee huizen van de jufferen Ellents, een direct ten noorden van de kerk en een ten zuiden van de kerk *  . Bij onderzoek in het kadaster is gebleken, dat het huis ten zuiden van de kerk in 1838 is gesloopt. Dit huis is bovendien het grootste en aangezien het een relatief belangrijk huis geweest zal zijn ' in het register van nieuwe getimmerten, uit 1754 wordt het "de borg" genoemd ' kan men met zekerheid aannemen dat het om dit huis gaat *  .

Hendrik Jan Ellents heeft ongeveer de laatste twintig jaren van zijn leven in een ander huis gewoond, dat hij in 1716 gekocht had van Maria Schickhardt, weduwe van ds. Johan van Selbach, en haar kleindochter Helena van Oostbroeck *  . Na het overlijden van Hendrik Jan bleek deze failliet te zijn en kwam het huis in het bezit van zijn zwager Samuel Nijsing en daarna van diens zoon Coenraad Samuel. Vanaf 1747 zou het huis of de borg bekend staan als de havezate Vennebroek, doordat de toenmalige bezitter U.E. Albarda van Ridderschap en Eigenerfden toestemming kreeg om het recht van havezate van Vennebroek te Paterswolde te verleggen naar zijn huis te Anloo.